De canon van Vlaanderen is een initiatief van de Vlaamse Regering om de brede geschiedenis en cultuur van Vlaanderen te presenteren met de nodige ruimte voor nuance en context. De canon staat dan ook niet in beton gebeiteld en wordt periodiek geëvalueerd doorheen de tijd. Concreet wenst de minister dat de canon ingezet kan worden in diverse contexten zoals onderwijs, inburgering, toerisme, de erfgoed- en museumsector, media en de internationale context. De canon wil daarbij aan zoveel mogelijk Vlamingen en nieuwkomers informatie delen, inspiratie bieden en uitnodigen tot kritische reflectie en debat.
Minister van Onderwijs Ben Weyts stelde een canoncommissie aan onder leiding van prof. Emmanuel Gerard om deze canon uit te werken. Deze negen deskundigen verrichten al heel wat voorbereidend werk. In 2021 voerden de commissieleden 36 gesprekken met 57 experts en ervaringsdeskundigen die verbonden zijn aan universiteiten, hogescholen en diverse onderzoeksinstellingen. De commissie bezocht ook het Openluchtmuseum in Arnhem. Er is een tijdelijke commissiewebsite www.canon.vlaanderen uitgewerkt, waar informatie staat over de werkzaamheden van de commissie.
De commissieleden zijn momenteel intensief aan de slag met de teksten van de canon. Dit is een tijdrovende activiteit die de experten met de nodige zorgvuldigheid uitoefenen. Intussen is er ook een partner gevonden voor de definitieve website van de canon. De volgende maanden zal er gewerkt worden aan het ontwerp, alvorens de bouw van de website zelf zal starten. Voor de canonwebsite wordt ook een set van wetenschappelijk onderbouwde historische kaarten ontworpen. Er worden ten slotte gesprekken gevoerd met experten voor advies over het gebruik van de canon in diverse contexten.
Kathleen Krekels: “Naar de komst van de canon wordt zowel positief, afwachtend als argwanend gekeken. We zijn benieuwd naar het werk van de commissie, kijken uit naar het voorjaar van 2023 en hopen op een dynamische canon. Net zoals een gemeenschap onderhevig is aan een constant proces van verandering, is immers ook de canon steeds een kind van zijn tijd. De canon zal daarom nooit helemaal “af” zijn, net zoals de geschiedenis continu in de maak is. Een canon moet dienen als een metahistorisch gegeven om gebeurtenissen te kaderen alsook de bril waarmee ze bekeken worden. Laten we hopen dat de Canon van Vlaanderen hieraan tegemoet komt.”
